Door naar binnen te treden activeer je je vrouwelijke kracht, je creatiekracht. Naar buiten keren activeert de mannelijke kracht, je manifestatiekracht. De combinatie hiervan creëert levenskracht. Een balans tussen de vrouwelijke- en mannelijke energie is nodig om de volledige verbinding met jezelf en de wereld aan te kunnen gaan. Als wij ons volledig verbonden voelen met onszelf, stroomt er een kracht door ons heen die onweerstaanbaar is voor de wereld.

Het kan zijn dat we de verbinding met onszelf zijn kwijtgeraakt of misschien zelfs nooit volledig zijn aangegaan. Het kan zijn dat je momenteel in het donker leeft, dat is niets om bang voor te zijn. Als we het donker niet ervaren, kunnen we het licht niet appreciëren. In de baarmoeder was het donker, totdat we geboren werden en voor het eerst licht zagen. Op het moment dat het tijd is voor ons om te gaan, zien we eerst donker voordat we naar het licht worden gebracht. En in die tussenperiode van donker en licht is de keuze aan jou welke kleur je daaraan toevoeg

Veel vrouwen die ik heb mogen ontmoeten tijdens mijn werk, komen binnen omdat ze zich niet langer aantrekkelijk voelen. Hoewel de achterliggende beweegredenen nogal verschillend kunnen zijn, hebben ze toch allen hetzelfde gemeen. Ze voelen zich niet langer in contact met hun vrouwelijkheid, met hun vrouwelijke energie.

Vrouwelijke energie vertegenwoordigt de binnenwereld. Het staat in contact met de aarde, de baarmoeder. Ze heeft geen vaste richting, ze beweegt, ze stroomt, ze vloeit en ze bloeit. De vrouwelijke energie is empathisch, maakt contact met de innerlijke essentie van het leven en kan achter de uiterlijke verschijningsvormen kijken. Ze zorgt voor verbondenheid met jezelf, met anderen en met het leven. Ze zorgt voor veiligheid, liefdevolle hechting, wil bemind worden en staat in contact met haar gevoel.

De mannelijke energie daarentegen is naar buiten gericht. Het is de kracht van openbaar worden, zichtbaar worden en vanuit het donker in het licht te treden. Mannelijke energie staat in contact met bewustzijn, focus, stabiliteit, onthechting, verlegt grenzen en staat op eigen benen. Het is een beweging van binnen naar buiten.

Ik ben opgegroeid in een milieu waarin huiselijk geweld en seksuele intimidatie zo gewoon als normaal was.Om te kunnen overleven, heb ik vroeger vaak mijn ‘mannetje’ moeten staan waardoor mijn vrouwelijke energie eigenlijk nooit de ruimte heeft gekregen te bestaan.

Een van mijn gewelddadige stiefvaders heeft mij ooit aan mijn haar van de trap afgegooid. De geschiedenis herhaalde zich toen mijn eerste ex-man ditzelfde deed. Het kortknippen van mijn haar staat eigenlijk symbool voor het bedekken van mijn vrouwelijkheid. Ik voelde me namelijk helemaal niet veilig als vrouw, bemind worden was ik niet bekend mee en veel liefdevolle hechtingen heb ik daardoor nooit kunnen aangaan.

Als ik naar deze foto kijk, herken ik mezelf er nauwelijks nog in. Al dat ik zie is een vrouw verstopt achter de blokkades die zij heeft moeten optrekken om te kunnen overleven. Die mannelijke energie heeft me geleerd te incasseren en te blokkeren, zodat ik niet hoefde te voelen waar ik zo hard van probeerde weg te rennen. Niet alleen zie ik dit terug in mijn kapsel en mijn kleding, maar vooral ook in mijn uitstraling.

Overigens heeft die mannelijke energie me enorm geholpen in wat ik wilde bereiken in mijn leven. Het heeft me volledig onafhankelijk gemaakt, zodat ik nooit een man meer de kans zou kunnen geven de macht over mij te hebben.

Toen ik vastliep in mijn proces, belde ik een oud klasgenoot Mirjam Broekhuizen, een uitstekende therapeute. ‘Er is volgens mij iets in mij gestorven in de laatste tien jaar mijn – ondertussen ex – huwelijk’, gaf ik Mirjam aan. Na de eerste sessie kwamen we er al snel achter dat die vrouw niet in gestorven in de laatste tien jaar van mijn huwelijk, maar al ver daarvoor. Lees hier meer over in onze blog over het innerlijk kind.

Met iedere dag leer ik steeds meer over mezelf en waar mijn blokkades op gebaseerd zijn. Hierdoor weet ik dat de weg naar binnen alleen te bewandelen is via de weg van pijn. Om dat te kunnen realiseren, hebben we zowel onze mannelijke- als vrouwelijke energie nodig. Onze mannelijke energie zorgt voor het lef en de kracht om de pijn onder ogen te zien. Onze vrouwelijke energie zal ons via verbinding en gevoel leiden naar de kern. Het is misschien geen makkelijk weg, maar wel de enige weg die leidt naar ware bevrijding.

Omdat alles dat van waarde is tijd kost, weet ik dat het niet over een dag zal gaan. Maar ik weet wel dat ik veel gelukkiger door het leven ga nu ik toe laat wat ik eigenlijk mijn hele leven lang gemist heb: me veilig voelen in de verbinding met mijn liefdevolle volledigheid.

Het heeft me geleerd te staan waar een ander gaat zitten en te blijven waar een ander vlucht. Het heeft me onverwoestbaar gemaakt in de zakelijke wereld, ik heb me kunnen onthechten van het ongezonde milieu waarin ik ben opgegroeid en ik heb geleerd hoe ik op m’n eigen benen moest staan. Echter heeft het er ook voor gezorgd dat ik nooit geleerd heb te voelen of een ware verbinding aan te gaan, behalve met mijn (klein)kinderen.

Mijn transformatie is begonnen toen ik mijn haar heb laten groeien. Vanaf het moment dat ik mezelf meer als vrouw ben gaan zien, kwam ik steeds meer in contact met mijn vrouwelijkheid, mijn vrouwelijke energie. Langzaam maar zeker maken mijn blokkades ruimte voor het toelaten van gevoel, het aangaan van liefdevolle hechtingen en durf ik eindelijk bemind te worden, iets dat ik nooit eerder heb durven toelaten. In een vervelende situatie, reageer ik af en toe nog vanuit die sterke mannelijke energie. Het is makkelijker te incasseren en te blokkeren dan te voelen en door de pijn heen te gaan. Om mijn blokkades te kunnen opheffen en mijn innerlijke weg te kunnen bewandelen, ben in therapie geweest, heb ik veelvoudige coaching gehad, heb ik diverse retraites bijgewoond en heb ik zelfs meerdere malen Ayahuasca gedaan.

Toen ik vastliep in mijn proces, belde ik een oud klasgenoot Mirjam Broekhuizen, een uitstekende therapeute. ‘Er is volgens mij iets in mij gestorven in de laatste tien jaar mijn – ondertussen ex – huwelijk’, gaf ik Mirjam aan. Na de eerste sessie kwamen we er al snel achter dat die vrouw niet in gestorven in de laatste tien jaar van mijn huwelijk, maar al ver daarvoor. Lees hier meer over in onze blog over het innerlijk kind.

Met iedere dag leer ik steeds meer over mezelf en waar mijn blokkades op gebaseerd zijn. Hierdoor weet ik dat de weg naar binnen alleen te bewandelen is via de weg van pijn. Om dat te kunnen realiseren, hebben we zowel onze mannelijke- als vrouwelijke energie nodig. Onze mannelijke energie zorgt voor het lef en de kracht om de pijn onder ogen te zien. Onze vrouwelijke energie zal ons via verbinding en gevoel leiden naar de kern. Het is misschien geen makkelijk weg, maar wel de enige weg die leidt naar ware bevrijding.

Omdat alles dat van waarde is tijd kost, weet ik dat het niet over een dag zal gaan. Maar ik weet wel dat ik veel gelukkiger door het leven ga nu ik toe laat wat ik eigenlijk mijn hele leven lang gemist heb: me veilig voelen in de verbinding met mijn liefdevolle volledigheid.