Edilaine (34) is geboren in Santo Antão, een eiland gelegen in het noorden van Kaapverdië. Ze heeft daar tot haar 14^e jaar gewoond, voordat zij naar Nederland verhuisde, waar haar moeder al sinds haar eerste levensjaar woonde. Toen Edilaine 11 was, ging zij voor het eerst op vakantie naar Nederland om haar moeder te bezoeken. Tot haar grote teleurstelling mocht zij niet blijven, en moest helaas weer afscheid nemen van haar moeder. ‘Mijn moeder heeft altijd keihard gestreden om mij naar Nederland te halen, maar dit is haar nooit gelukt. Omdat ik een thuis had bij mijn oma, die mij eigenlijk altijd heeft opgevoed, vonden ze haar verzoek niet dringend genoeg en werd keer op keer geweigerd. Het leek alsof mijn moeder en ik geen familie meer waren.’

Op haar 14^e is Edilaine nog een keer naar Nederland gekomen, maar dit keer was zij niet van plan terug te gaan. Ondanks dat haar moeders aanvraag niet was goedgekeurd, wilde ze niet nogmaals afscheid van haar nemen.

‘Uiteraard wilde ik in Nederland verblijven om een band met mijn moeder op te kunnen bouwen, maar er was nog een extra reden die me de motiveerde hier een leven op te bouwen. Ik ontmoette mijn eerste vriendje hier in Nederland. We zijn ondertussen getrouwd en hebben een dochter samen.’

‘Ik heb altijd willen leren. Mijn doel was om ooit een hbo-studie te kunnen volgen, maar daar heb ik eerst hard voor moeten strijden.’ Edilaine diende eerst de Nederlandse taal te leren. Ze is vervolgens begonnen op niveau 1 van het mbo. Daarvan uit is ze doorgegaan naar niveau 2, niveau 3 en heeft uiteindelijk haar niveau 4 behaald. Op dit moment studeert Edilaine verpleegkundige aan het hbo.'

Edilaine was blij dat ze herenigd was met haar moeder en blij met haar nieuwe liefde. Echter, miste ze haar oma en haar vader. Edilaine’s vader vertrok naar Amerika om stage te lopen rond dezelfde periode als dat haar moeder naar Nederland vertrok. Edilaine heeft haar vader eigenlijk pas leren kennen toen ze 13 was, net voordat ze naar Nederland kwam. ‘Ik heb hem maar een paar maanden gekend, maar in die paar maanden heb ik een enorm sterke band met hem opgebouwd. Ik kon alles met hem delen.’

Vlak nadat Edilaine vertrok naar Nederland, werd haar vader ziek en kreeg te horen nog maar een paar maanden te kunnen leven. Edilaine wilde terug naar Kaapverdië om afscheid te nemen van haar vader. Maar omdat ze illegaal in Nederland verbleef, was er geen mogelijkheid nog terug te komen als ze zou zijn vertrokken.

Edilaine's vader wilde naar Nederland komen om zijn dochter nog een keer te kunnen omhelzen, ondanks dat de doktoren reizen sterk afraadden. ‘Ik kan het wel’, zei haar vader optimistisch ‘maak je geen zorgen.’ Haar vader zou via een ander eiland in Kaapverdië naar Portugal vliegen en vanuit daar de reis voorzetten naar Nederland.

Onderweg naar het eiland was hij zodanig opgezet dat hij zijn reis niet verder mocht voortzetten. In het vliegtuig terug is hij overleden, vier minuten voor landingstijd. ‘Ik heb altijd met de gedachte gelopen dat het mijn schuld was dat hij is overleden. Er is zelfs een tijd geweest dat ik mezelf het leven wilde ontnemen.’ De pijn en het schuldgevoel blijven, maar Edilaine heeft het gelukkig nu wel een plekje kunnen geven.

Ondanks Edilaine een lieve oma heeft gehad die heel goed voor haar gezorgd heeft, heeft het gemis van haar ouders in haar jeugd toch wel een grote impact gehad op haar leven. ‘Niet alleen heb ik mijn ouders gemist, maar nu ik zelf moeder ben realiseer ik me pas hoe moeilijk het moet zijn geweest voor mijn moeder. Moederdag zonder je kind laat toch een leegte achter. Als ik nu knuffel met mijn dochter vind ik het triest dat mijn moeder dat heeft moeten missen vroeger.’ Gelukkig heeft Edilaine wel veel liefde gekend als kind. ‘Mijn oma heeft mij zoveel liefde gegeven en dit is terug te zien in mijn karakter. Ze was heel zorgzaam en dat ben ik ook. Hoe ze mij heeft vertroeteld, zo vertroetel ik ook mijn dochter. Ik zie dit ook weer terug in de manier waarop mijn dochter met haar poppen speelt.’

Edilaine is lief, zorgzaam en respectvol naar haar naasten en haar omgeving toe. Echter, is ze aardig streng voor zichzelf. ‘Ik zit vaak met mezelf in de knoop. Ik verwacht veel van mezelf en ben ook heel kritisch naar mezelf toe. Neem bijvoorbeeld een schoolopdracht. De opdracht kan heel simpel zijn, maar ik maak het mezelf expres moeilijk. Ik wil altijd net een beetje meer doen dan van me verwacht wordt.’

Zie je dit ook terug op andere gebieden in je leven?
 ‘Ja, eigenlijk wel’, gaf Edilaine voorzichtig toe. ‘Eigenlijk op elk gebied in mijn leven.’

Weet je waar je grenzen liggen Edilaine? ‘Soms weet ik het wel, maar ik durf ze vaak niet aan te geven. Ik ben bang een ander te kwetsen als ik eerlijk zeg dat het me niet lukt om bijvoorbeeld naar een afspraak te komen. Ik stel daarin dan toch liever mezelf teleur dan dat ik een ander teleurstel.’

Wat maakt het dat je dat lastig vindt?
‘Ik denk toch een stukje opvoeding. Mijn oma was heel lief en zorgzaam, mijn moeder en mijn vader idem dito. Doordat er voor mij altijd goed is gezorgd, wil ik datzelfde terugdoen voor anderen. Ik zie graag het goede in mensen omdat ik dat zelf ook zo heb mogen ervaren. Ik vind het daarom egoïstisch om aan mezelf te denken. Het is nu mijn beurt om terug te geven wat ik als kind ook heb gekregen.’

Dat is een mooie eigenschap, maar wat heeft je dat tot nu toe opgeleverd?
'Niet veel. Ik begin nu wel echt aan mezelf te merken dat ik op ben. Er wordt veel van mij verwacht en ik krijg er weinig voor terug. Dat ligt ook aan mezelf, ik doe liever alles alleen dan dat ik om hulp vraag. Daarnaast verwacht ik ook nog veel van mezelf. Nu ik begonnen ben aan m’n hbo-studie, wordt het me wel echt te veel nu.

Hoe zou je daarin willen groeien?
'Ik zou vaker ‘nee’ willen kunnen zeggen en dingen durven uitspreken die mij dwars zitten, zonder het gevoel te krijgen iemand daarmee te kwetsen. Doordat ik daar moeite mee heb kwets ik mezelf. Ik laat bepaalde situaties eerst escaleren voordat ik er iets van zeg. Daardoor heb ik veel mensen over me heen laten lopen gedurende mijn leven. Ik vertrouw mensen snel, omdat ik veelal opgegroeid ben met mensen die ik kon vertrouwen en die ook het goede in anderen zagen. Door mijn goedgelovigheid ben ik vaak gekwetst geraakt door mensen die heel dicht bij me staan.'

Welke boodschap zou je anderen willen meegeven die ditzelfde meemaken?
‘Leer je grenzen aan te geven en bouw een goede relatie met jezelf op. De relatie die je met jezelf hebt is tevens een voorbeeld voor de relatie die jouw kinderen met zichzelf zullen aangaan.’

DIANA VERTELT:

Edilaine kwam binnen voor een 360º liposuctie behandeling, omdat zij niet lekker in haar vel zat. Ze gaf aan dat iemand haar dik heeft genoemd en ze aardig was aangedaan door die opmerking. ‘Ik voelde mezelf ook echt dik.’  Toen Edilaine bij mij binnenkwam voor een gratis intake, viel het mij meteen op wat een mooie vrouw ze is. Dik vond ik haar zeker niet, maar omdat zij aangaf zich doormiddel van een liposuctie behandeling weer sexy te kunnen voelen, hebben we de operatie toch ingepland. Wel heb ik haar aangeraden hiernaast ook een coachingstraject te volgen, om te werken aan de onzekerheid die schuilt achter de ingreep. Op het moment dat zo’n opmerking van iemand leidt tot de beslissing van een plastische ingreep, zegt dat best wel veel over hoe zelfverzekerd iemand in haar schoenen staat.

Om een ware transformatie te ondergaan is een plastische ingreep soms niet voldoende. Het verhaal kan in het geval van Edilaine van buiten beginnen, maar dient vervolgens verder naar binnen te worden bewandeld om te voorkomen dat een volgende opmerking weer leidt tot een ingreep die haar onzekerheid niet zal corrigeren. Meer informatie over transformatiecoaching vind je hier.

Willen we stilstaan en vastlopen? Of willen we groeien en bloeien? Loop je ook tegen jezelf of tegen het leven aan en heb je een duwtje in de rug nodig? Klik dan hier voor al onze coaching trajecten.

Wil jij ook jouw verhaal met mij delen? Vul je gegevens in onderaan de pagina en ik neem zo spoedig mogelijk contact met je op. Iedere week zetten we iemand bijzonders in het licht. Lees hier alle verhalen.